Premier Mark Rutte en ik hebben wat gemeenschappelijk: een piano. We spelen graag, althans, ik rammel wat aan (het studiepedaal gaat er bij mij wel bijna altijd op, ik houd ervan op de gekste tijden te spelen, en tja met mijn niveau, dat wil je de buren toch niet aandoen?). Maar onze premier schijnt een niet onverdienstelijk pianist te zijn.
Mijn gehoor is westers geschoold, geïndoctrineerd en gekleurd, ik hoorde psalmen, Beethoven, de Beatles en de Stones, om maar wat te noemen. Toen ik naar het Midden-Oosten emigreerde, moest ik erg wennen aan de muziek daar, die ik toch wel vaak als kamelenmuziek bestempelde. Mijn excuses daarvoor en gelukkig leerde ik er ook dat er toch veel prachtigs is gemaakt. En luister vooral naar rai, waar oost en west samenkomen.
Nu kun je in het Midden-Oosten natuurlijk niet heen om de zingende minaret. En mijn hemel, lang niet overal hadden ze in de moskee een cassettebandje met een prachtige tenor paraat. In Al Ram waar ik woonde werden we 5 maal daags getrakteerd op een live vals zingende voorzanger. Maar alles went. En als je wilde kon je luisteren naar een heus concert. Soms stond ik ‘s avonds bij een in een pasteltenten gekleurde hemel, op het platte dak van ons huis dat uitkijkt op de Dode Zee en de heuvels van Jordanië, te luisteren naar de oproep tot gebed dat in allerlei toonaarden en in flarden naar je toekwam, van alle minaretten in de omgeving.
Eenmaal terug in de Nederlandse aarde, in Brabant om precies te zijn, moest ik wennen aan de herrie van een druk land. Laat ik zeggen dat ik mij verbaasde. Die autochtone authentieke muziek ja, die de streek voorbrengt, als we dat muziek kunnen noemen tenminste, het Carnavalslied? Regelrecht uit het hart der Brabo. En dan nog een andere muzikale uiting van mijn vaderland, die ik voor het eerst goed leerde kennen: de voetbalkoren. Zij bleven niet beperkt tot de velden en ik moest ze aanhoren in de trein. Alwaar iedereen zijn uiterste best deed om te doen alsof hij niets hoorde en uiteraard was er dus geen overlast.
Nu vindt onze premier de geluiden die de Nederlandse minaretten produceren lelijk en ze veroorzaken overlast, zegt hij. Ik vroeg me even af of onze al Rampse voorzanger is geëmigreerd naar Nederland. Of zouden zaken als volume, welluidendheid en het exotische karakter van zang ietsjepietsje te maken met smaak en gewoonte? Offe, tolerantiegraad, als ik dat mag toevoegen?
Ik zou graag Marks muzikale oren aan een onderzoek willen onderwerpen. Daartussen hoort namelijk een open geest te zitten. Ik ga even niet in op gemakkelijke aantijgingen over politiek opportunisme van de premier, dat zullen anderen wel doen. Ik heb gehoord dat Rutte erg van Liszt houdt, die erg moeilijk te bespelen is, in ieder geval door mij. En Beethoven, Mark, die veroorzaakte geen overlast, he? Daar zijn we het vast over eens. Toegegeven, hij had van niemand meer overlast, want hij was namelijk stokdoof toen hij zijn 9e symfonie componeerde en ook nog dirigeerde, Alle Menschen werden Brüder. Ja die ja, het Europese volkslied. Hij snapte wel de betekenis en de kracht van muziek. Met deze tekst van Friedrich Schiller:
Ode an die Freude
Freude, schöner Götterfunken,
Tochter aus Elysium!
Wir betreten feuertrunken,
Himmlische, Dein Heiligtum.
Deine Zauber binden wieder,
Was die Mode streng geteilt,
Alle Menschen werden Brüder,
Wo Dein sanfter Flügel weilt.