Geen film maar oorlog maken


In het westen menen we dat we het recht hebben om te beledigen én het recht hebben die anderen meteen voor te schrijven dat zij zich niet beledigd mogen voelen. En we lijken oprecht verbaasd als het niet zo gaat volgens deze door ons gedicteerde spelregels. Laat ik voorop stellen het geweld van sommige moslims tegen vertoning van de nieuwe anti-islam film volstrekt af te keuren. Maar ik verbaas mij ook weer over de NLse reacties die vragen om sympathie met de filmmaker en kan de woede en het demonstreren annex schoenengooien begrijpen.

Verschillende argumenten worden geconstrueerd om die Arabische woede als primitief af te doen: ineens gaan we het hebben over de kwaliteit van een film die emoties moet oproepen en dat ook doet. Hij is zo slecht, een slapstick, B-acteurs, het kostte maar 5 miljoen om het te laten maken, waar winden die moslims zich dan nog over op? Alsof de boodschap er niet meer toe doet.

Humor. Jawel, het zou de moslims (in het algemeen blijkbaar) ontbreken aan humor. Deze veralgemenisering is het niet waard om te weerleggen. Ik voor mij kan uit ervaring hand on my heart verklaren dat ik in het Midden-Oosten veel harder heb moeten lachen om Arabische grappen en grollen dan in het verzuurde NL waar de ego’s groot zijn, de tenen lang en het navelstaren grenzeloos.

En deze: wij gebruiken het recht van vrijheid van meningsuiting, die onbegrensd is en zelfs als die respectloos is, gerespecteerd dient te worden. Volledig voorbij gaan aan gevoeligheden ven gelovigen, islambashen is nog steeds hip. Gemakshalve wordt wel vergeten dat de niet aflatende stroom provocaties altijd komt uit de landen die de rijkste en machtigste zijn in de wereld. De film is vernederend voor inwoners van landen die er toch al veel beroerder aan toe zijn dan wij en veelal door ons toedoen. Geloof is daar troost, houvast en betekent identiteit. Kunnen wij ons niet meer voorstellen. Maar pas als je als gelijken in de boksring staat, hoeft niemand zich in te houden.

Oppervlakkige zielen willen alleen zien wat ze zien: fanatieke bloeddorstige gelovigen. Maar wie dieper kijkt ziet het oud zeer: de jarenlange uitbuiting van westerse landen op zoek naar oa olie, waarbij dictators werden gesteund, bevolkingen genegeerd, mensenrechten geschonden met ons medeweten. De pro-Israel houding van het westen. Ik had wel het gevoel dat er de laatste tijd sprake was van genoegdoening na vooral het westerse ingrijpen in Libie, dat maakte een deel van de ongelukkige historische verhouding met landen rond de Middellandse Zee enigszins goed. En natuurlijk zijn er groepen (salafisten voornamelijk) die dit vuurtje af en toe opstoken. Maar als de frustratie er niet was, zou hij ook niet uitbarsten.

Laten wij verstandig zijn. Houd nou op met dit voortdurend getreiter en geloof in haatzaaien. Laat onze regeringen (tenslotte heeft een aantal westerse landen cartoons, films etc geproduceerd) openlijk afstand nemen van deze kolder. De wens uitspreken dat het niet meer gebeurt. Weg met die westerse arrogantie. Youtube heeft het filmpje weggehaald. Kunnen we niet gewoon wat aardiger voor elkaar zijn en wat meer respect betonen? Je gaat je moeder toch ook niet pesten vanwege het kruisje boven haar bed?

En luister naar documentairemaker Danny Schechter die geinterviewd werd op al Jazeera: ‘Dit is een provocatie. Het is politiek van begin tot het eind. Het heeft niets te maken met vrijheid van meningsuiting, het gaat over propaganda. De VS verkeert niet in een positie de propaganda van anderen te kritiseren waar ze zelf zoveel propaganda de lucht inzendt. De film is haatzaaien, het verspreidt geen informatie, het gaat niet eens over filmmaken, maar is bedoeld als middel om oorlog te maken.”