Nederlandse zurigheid vs Arabische gastvrijheid

Een berichtje in de rubriek Moderne Manieren in Trouw op 28 november over hoe wij ons in Nederland tot elkaar verhouden.

Komt een Nederlandse man te wonen naast Syrische buren. Die spreiden de gewone Arabische gastvrijheid ten toon door een bord lekker eten te brengen. Dit moet volgens etiquette-kenner (van de Nederlandse gewoonten uiteraard) Beatrijs Ritsema slechts een manier zijn om van restjes af te komen.

Mijn vraag: trakteren Nederlanders doorgaans hun gasten op kliekjes? Is er een reden om aan te nemen dat Arabieren dat wel doen? Vanwaar die achterdocht? Weten we nog niet in Nederland dat Arabische gezinnen nooit zuinige afgepaste maaltijden koken, maar altijd genoeg hebben voor onverwachte dan wel geplande gasten?

Enfin, de Nederlandse man weet zich geen raad met de geste… en brengt een fabrieks kruidkoek (in plastic?) op een wel keurig gewassen bord terug. Leuker gaat t niet worden in Nederland. Gezelliger ook niet (toch juist een Nederlandse gewoonte?) als Ritsema hem gelijk geeft en adviseert om ook maar niet de meest basale banden aan te knopen. Vroeger werden taalbarrieres overwonnen met ambachtelijk handen- en voetenwerk.

Het geschetste ‘probleem’ heeft uiteraard niets met etiquette te maken, maar toont aan dat er nog mensen zijn die ook op inburgeringscursus moeten en dan bedoel ik niet de Arabieren. Wel n gaaf land trouwens.