Verzetsvocabulaire

Het was me een weekje weer wel.
Je zou bijna medelijden met het kabinet krijgen vanwege zijn immigratiebeleid; uit alle hoeken kwam de opstand. Bijna empathie ook met uitvoerend minister Leers, aan wiens betrouwbaarheid en toekomst iedereen zo hard twijfelt dat premier Rutte hem in het openbaar moest stutten. De liberale voorman vond het nodig om de Volkskrant persoonlijk telefonisch te kapittelen, over de berichtgeving. Tjonge jonge, sinds wanneer is het normaal dat een premier een onafhankelijke krant waarschuwt?

Toegegeven, het was een canard, want leerling Leers is de minister die het hardst zijn best doet het programma van Wilders uit te voeren.

Terwijl er in het Catshuis nog steeds geen andere dan sigarettenrook waarneembaar is, heeft de Raad van State het kabinet ook nog even de oren gewassen op het gebied van de immigratieregels, die het keer op keer creatief bij elkaar knutselt. Turken die hier komen werken hebben in tegenstelling tot wat het kabinet wil, door PVV ingegeven, geen verblijfsvergunning nodig. Dit op grond van het nieuwe associatieverdrag tussen EU en Turkije. De andere strenge regels die Leers al anderhalf jaar als vertegenwoordiger uit zijn koffertje probeert te verkopen, kan hij, ondanks de blaren die hij op tong heeft gepraat, aan de partners noch straatstenen kwijt.

De NRC noteert dat de PVV nu liever even geen commentaar geeft. En dat terwijl de samenleving steeds meer de aanval inzet, ook met woorden. Al bekend met het nieuwe verzetsvocabulaire? We hadden al
Kinderpardon (waarom nu al 145 gemeenten vragen)
En sinds deze week: Blafbrief (erg mooi, Lodewijk Asscher is niet onder de indruk van de brief van minister Kamp omdat de gemeente A’dam illegale kinderen gewoon hun opleiding wil laten voltooien met een stage)
Stoutfonds (het bijbehorend fonds dat de boete gaat vergoeden welke Kamp beloofde voor elk kind te zullen opleggen)
Ook hier is het kabinet trouwens nat gegaan, de Raad van State oordeelde eenvoudig dat de stage als deel van een opleiding moet worden gezien.

Laten we het vocabulaire wat gaan oefenen. En ik wil het graag uitbreiden. We hebben enkele jaren geleden een Generaal Pardon ingevoerd, die er voor zorgde dat ongeveer 20.000 mensen een verblijfsvergunning kregen. Ik stel nu ook GGP, Groot Genereus Pardon voor, voor alle Sahars, Mauro’s, Naibzay’s en de vele anderen die ongetwijfeld nog komen gaan.

Wie heeft er nog meer suggesties?