
Van olivijn, de sprookjes van 1001 nacht en de gelukszoekers
Olivijn, oprukkende islam en de Sprookjes van 1001 Nacht. Die kwamen allemaal samen op het gitzwarte strand aan de Atlantische Oceaan. En Lawrence of Arabia keek mee.
Olivijn, oprukkende islam en de Sprookjes van 1001 Nacht. Die kwamen allemaal samen op het gitzwarte strand aan de Atlantische Oceaan. En Lawrence of Arabia keek mee.
Leuker kan ik deze laatste blog over mijn bezoek aan Oost-Jeruzalem niet maken. Makkelijker ook niet. De stad is explosief. Dat bleek wel uit de dood woensdag van een joodse baby en de executie ter plekke van de Palestijn die het kind aanreed. Voor de Israeli’s was het een aanslag. Voor de Palestijnen een doelgerichte […]
Hoewel de Palestijnen de Oslo-akkoorden waarin hun autonomie werd beloofd, als mislukt beschouwen, zijn de sporen ervan overal aanwezig. De West Bank werd in 1994 daarbij ingedeeld in zone A-gebieden (de grote Palestijnse steden) met volledig administratief en veiligheidsbestuur, zone B, gemengd bestuur waarbij Israel verantwoordelijk is voor de veiligheid en zone C, waarin Palestijnen […]
De buschauffeur verhoogt de prijs van de kaartjes terwijl we rijden: ‘Vier shekel extra! We moeten snel weg!’ roept hij terwijl hij de bus rondgaat met geopende hand. De rellen bij het checkpoint Qalandia verkopen. Dit grote checkpoint ten noorden van Jeruzalem verhindert toegang van Palestijnen uit de West Bank naar deze stad. Mijn schoonzus […]
Een paar dagen Oost-Jeruzalem en omstreken en het is duidelijk dat de Gaza-oorlog hier nog woedt. Een drie meter hoge bannier met het portret van Mohammed Abu Khdeir, de jongen die door Israeli’s levend in brand werd gestoken, markeert het huis van zijn familie in Beit Hanina, waar ik vlakbij logeer. Er zijn rellen bij […]
(het dagboek dat ik bijhield tijdens mijn bezoek aan Jeruzalem en de West Bank eind oktober verscheen in zijn geheel afgelopen woensdag in Trouw en in delen op mijn blog) Vrijdag We moeten vertrekken om 8 uur ‘s ochtends. De taxichauffeur annex Palestijnse neef, belt ons om 7 uur ons bed uit. Pech voor ons: […]
(Dit is het vierde deel van mijn dagboek uit Jeruzalem- al Ram, waar ik een week verbleef, het hele dagboek verscheen op 18 december in Trouw) Woensdag Ik word gewekt met het geluid van de motor die verbonden is met de waterput onder het huis. Mijn andere zwager die ook gekomen is om ons te […]
(het complete dagboek (hier vind je het begin) verschijnt in iets andere vorm een dezer dagen in Trouw) Als ik de volgende dag een krant ga kopen in Saleh al Din Straat, wat de Palestijnen ooit de Champs Elysée van Jeruzalem noemden, herkent de eigenaar me en praten we als goede vrienden. We hebben er […]
Vervolg van mijn dagboek Ik sta om half negen op, Palestijnse tijd. Op de tientallen vierkante kilometers van Jeruzalem heerst op het moment zowel de Israëlische als de Palestijnse tijd. De Palestijnse Autoriteit doet niet aan zomertijd en de Israëli’s hebben net de tijd veranderd. Sommige Palestijnen hanteren uit pragmatische overwegingen de Israëlische tijd: een […]
Dagboek – Maandag Een laagje lichtbruin stof bedekt de bomen, wegen, huizen van de West Bank en vervaagt alle kleuren tot een grauw geheel. Vanaf april is er geen druppel regen gevallen, wat normaal is. Maar het stadje al Ram (tussen Jeruzalem en Ramallah) waar ik zeven jaar heb gewoond, waar ik een paar jaar […]