The day after ….
debatteren Arabische en Noordafrikaanse jongeren op Facebook uitgebreid over in welk land de volgende revolutie zal plaatsvinden en hoe groot de kans van slagen is. Met belangstelling volg ik een discussie tussen Libanon, Marokko en Belgie.
Libanese Daoud: ‘Ik heb als een baby de hele dag gehuild, van blijdschap. En mijn moeder 65 jaar, christelijk, heeft gebeden voor de Egyptische martelaren en voor het slagen van de revolutie. Dat is pan-arabisme. Algerije is nu in ons hart en we houden ons oog op Marokko. Zal de trein van de vrijheid ook Rabat bereiken?’
Marokkaanse Nisreen: ‘Ik zie niet in hoe een revolutie in Marokko kans van slagen heeft, er is geen consensus over de belangrijkste zaken. Ik woon in dit land, en er zijn zoveel zaken slecht geregeld, zoals zorg en onderwijs, en er is veel armoede. Maar het valt niet te ontkennen dat vooral de arme mensen de koning adoreren!’
Belgische Abdallah: ‘Maar Marokko is er veel slechter aan toe dan Tunesie and Egypte bij elkaar. Mensen verkopen hun ziel om weg te komen uit Marokko en naar Europa te gaan. M6 (koning Mohammed de zesde) heeft alleen een betere westerse pr dan zijn voorvaderen: hij doet alsof hij het land heeft hervormd, maar ondertussen is hij geen haar beter. Hij besteelt zijn volk, houdt ze dom en maakt ze bang houden voor zijn toorn en wraak. Maar, die dagen zijn voorbij.’
Terug naar Libanon. Daoud: ‘In Tunesie riepen demonstranten vandaag: ”het volk wil Palestina bevrijden. Lang leve Egypte!” En wij antwoorden: dank je Tunesie, wij zijn jullie voor altijd dankbaar!’ Aan de Facebookers zal het niet liggen. Van Rabat tot Baghdad. De Jasmijnrevolutie heet voortaan Dominorevolutie.
* Vanwege privacy-overwegingen heb ik de namen veranderd.
En om de dominostenen nog sneller te laten vallen maakt de US Governemt tegenwoordig gebruik van Twitter in het Farsi!
http://twitter.com/USAdarFarsi
Da’s pas doelgroepgericht denken…
Nou weet ik niet of de Iraniers zitten te wachten op bemoeienis en regime change op zijn Amerikaans. En Nederland doet ook mee met het ondermijnen van het Iraanse gezag door radiouitzendingen vanuit ons land. Erg blij word ik er niet van.