Allochtonen in Limburg uitdagend


Voor het tijdschrift Contrast schreef ik een artikel over hoe het voor Nederlanders van Turkse en Marokkaanse afkomst is om te wonen in het bolwerk van de PVV, Limburg. Zeker na de winst van de PVV daar: de partij werd de grootste met 21 procent van de stemmen bij de provinciale staten verkiezingen. De redactie van diverse kanten gehoord dat ze het verziekte klimaat zat zijn en willen vertrekken. Van het antidiscriminatie meldpunt hoorde ik dat de meldingen in het algemeen zijn gestegen in het afgelopen jaar. Er is een onduidelijk gevoel van onbehagen in us Limburg. Maar ik ontdekte ook wat anders: de stemming aan allochtone zijde is uitdagend.

Bouchaib Saadane van het Provinciaal platform minderheden Limburg: ‘Wilders krijgt ons echt niet weg’. Hij woont al veertig jaar in Roosteren (gemeente Echt) Limburg. ‘’Toen ik aankwam in Nederland stond de hele gemeenschap in Limburg klaar om een je een handje te helpen, wat zeg ik, om je met twee handen te helpen. Nu, als een Limburgse allochtoon op straat iets aan iemand vraagt, wordt hem vaak de rug toegekeerd. Dat is een houding die Nederland helemaal niet past, het doet pijn. Toen ik hierheen kwam, koos ik 100 procent voor Holland. Ik heb de Nederlandse nationaliteit aangenomen, ik heb hier gestudeerd, ik ben gekomen om te werken, om me in te zetten en om er te sterven. En nu? Onze namen en onze afkomst worden voortdurend zwart gemaakt. Het heeft mijn liefde voor Nederland beschadigd.’
Maar over weggaan uit Limburg denkt hij niet. Zijn kinderen wel: zijn dochter studeert in Amsterdam en zijn zoon is naar Eindhoven vertrokken.

Kenners van Limburg constateren een groeiend gevoel van onbehagen in de provincie De vergrijzing neemt hier wel sterker toe dan in andere delen van het land, net zoals de leegloop. Limburg is een krimpregio en ontgroent. Is de provincie daarom misschien depri? Maar Groningen bijvoorbeeld is ook een krimpregio, en daar is de PVV lang niet zo machtig. Mogelijk is het grote verlies van het CDA er ook debet aan en de teruggelopen invloed van het katholicisme. Maar niemand weet het precies.

Opvallend is dat de Limburgse binnensteden lang niet de concentratie van minderheden en problemen hebben als de Randstad. De criminaliteit onder Nederlanders van Turkse en Marokkaanse afkomst is niet buitenproportioneel. Slechts 5 procent van de inwoners van de provincie heeft een Marokkaanse of Turkse oorsprong. Verder zijn er wel veel Duitsers, Belgen en inmiddels komen er steeds meer Polen bij, bij elkaar is nu zo’n 10 procent van buitenlandse komaf.

Het onbehagen lijkt zich onder andere in discriminatie te uiten. Wie Mohammed heet heeft minder kans op banen, stelt de Anti-Discriminatie Voorziening Limburg, op basis van gesprekken met studenten. Johan Dinjens, directeur en bestuurder stelt dat het aantal discriminatiemeldingen oploopt van 144 in 2009 144 naar 240 in 2010. Een flinke stijging dus, maar het betreft hier ook klachten van autochtone op gronden van handicap, seksuele voorkeur enzovoort. Een op de drie melding van discriminatie heeft te maken met ras.. ‘’Discriminatie is niet direct zichtbaar. Wat ik wel constateer is een stijging in vijandige bejegeningen in de openbare ruimte, scheldpartijen, heftige reacties van mensen op elkaar en felle politieke discussies. Er is dus sprake van onbehagen,.maar dat heeft zeker niet alleen met kleur te maken” zegt Dinjens.

Klagen helpt niet, stelt Saadane. ‘We kunnen genoeg doen: in de eerste plaats moeten we actief worden in de politiek, door bijvoorbeeld lid te worden van politieke partijen. Verder moeten we economisch onze plaats innemen: onze kinderen moeten de juiste opleidingen volgen, hun netwerken uitbreiden en bondgenoten vinden. We gaan ons zelf onmisbaar maken.’