In Gaza vieren ze vandaag ook feest. En we kunnen maar weer eens aanschouwen hoe belangrijk de vlaggen op het moment zijn in de Arabische wereld. We zien de nationale vlag, naast de groene Hamas en gele van al Fatah. Fatah en Hamas sloten gisteren in Cairo eindelijk een akkoord dat moet leiden tot nationale eenheid. Het heeft vier jaar geduurd voordat beide partijen erachter kwamen dat hun machtsstrijd er alleen maar toe heeft geleid dat Israel kan roepen dat er geen Palestijnse partner is om mee te spreken. Dat het Israel slecht uitkomt, blijkt uit de campagne die het bureau van Netanyahu gestart is om te proberen het akkoord diplomatiek te torpederen.
Nadat de bal lang in het kamp van de Palestijnen heeft gelegen, is het westen nu aan zet. Gaan ze de partijen weer tot onderhandelen verleiden/dwingen?
Als Hamas daarover wil meepraten, weet u welke drie alleszins redelijke voorwaarden zijn gesteld door de internationale gemeenschap – de VS, de EU, Rusland en de VN: het afzweren van geweld, het erkennen van Israel en het nakomen van de eerder gesloten vredesovereenkomsten.
De voorwaarden gesteld door de internationale gemeenschap, welke bedoelt u precies? Er waren er vele waar zowel de Palestijnen als Israel zich niet aan hebben gehouden. Wordt het geen tijd om dit conflict op te lossen?
Ik ken ook een aantal zaken waar Israel internationaal voor veroordeeld is en waar de Palestijnen zich toch overheen konden zetten omdat ze wilden onderhandelen om tot een oplossing te komen:
1) het bezetten van gebieden in 1967 veroverd
2) het niet beschermen van de bevolking in die gebieden volgens de conventies van Geneve
3) het onverminderd doorgaan met bouwen van nederzettingen in de bezette gebieden en het overbrengen van eigen bevolking die daar nu al uit een half miljoen mensen bestaat
4) het zich niet houden aan regels van internationaal recht: bijvoorbeeld het vasthouden van gevangenen zonder proces en het executeren van verdachten
5) het mogelijk plegen van oorlogsmisdaden (zie Goldstone)
Laat Israel een gebaar maken dat het echt onderhandelingen in wil gaan die concessies vragen om vrede te bereiken. Die heb ik namelijk sinds Rabin niet meer gezien.
Dat gebaar heeft Israel twee jaar geleden al gemaakt, de historische speech van Netanjahoe met een visie van twee staten, vreedzaam naast elkaar.
Sindsdien wacht hij op de Palestijnen om erover te komen praten …..
Hier in het westen is niets bekend van een historische speech van Netanjahu. Wat bood hij?
U leest de kranten toch wel?
Hij sprak voor het eerst namens Likoed de bereidheid tot een Palestijnse staat uit.
Zie: http://www.likud.nl/ref39.html
“But we must also tell the truth in its entirety: within this homeland lives a large Palestinian community. We do not want to rule over them, we do not want to govern their lives, we do not want to impose either our flag or our culture on them. In my vision of peace, in this small land of ours, two peoples live freely, side-by-side, in amity and mutual respect. Each will have its own flag, its own national anthem, its own government. Neither will threaten the security or survival of the other.”
Nogmaals, er is geen speech van Netanjahu die de geschiedenisboekjes in zal gaan. Het zijn mooie woorden hierboven waar blijven de daden? Wat was hij bereid af te staan, welke compromissen wilde hij sluiten? Uit Wikileaks blijkt dat Abbas grote delen van de West Bank en Jeruzalem op wilde geven, bereid was vluchtelingen niet te laten terug keren en nederzettingen te accepteren. De Israelische regering stelde hier niets tegenover.
Dat staat toch in de speech?
Uit de reactie op Palileaks bleken twee dingen:
1. De Palestijnse leiders reageren nog altijd afwijzend en haast agressief wanneer iets of iemand suggereert dat zij bereid zouden zijn tot concessies om vrede met Israel te bereiken.
2. De Palestijnse leiders lieten na de publicatie van de papers een nieuwe kans lieten liggen om hun achterban voor te bereiden op vrede en de daarvoor noodzakelijke concessies.