Palestijnse wedergeboorte


Een etmaal zwaar van symboliek. De internationale gemeenschap uitgebreid met een land in wording: Palestina. De toespraak van Abbas bij de VN geprojecteerd op de afscheidingsmuur bij Bethlehem die Israel heeft gebouwd. (Ik zie de stukjes beton al verkruimelen). Het gelui van de klokken van de Geboortekerk in Bethlehem als het geboortecertificaat van Palestina is vastgesteld. En de NRC die op de voorpagina aankondigt voortaan ‘Palestina’ te gebruiken en niet meer ‘Palestijnse gebieden’.

Een klein symbolisch dilemma voor minister Timmermans: zou hij het beestje ‘Palestina’ bij de naam noemen en daarmee laten zien dat zijn blanco stem een beetje dom was? Of houdt hij stijfkoppig vast aan de term ‘de Palestijnse gebieden’, wat juridisch nu niet meer juist is?

Een kleine stap in de diplomatieke wereld, deze opwaardering naar waarnemersstatus van land in wording, maar een enorme stap voorwaarts voor de Palestijnen. Nog belangrijker dan de juridische mogelijkheid die Palestina nu heeft van een eventuele gang naar het Internationaal Strafhof, is het feit dat Israel in de internationale gemeenschap openlijk geisoleerd is komen te staan. Zelfs hartsvriend Duitsland stemde niet meer volgens de voorkeur van Israel (zij het blanco). Erg pijnlijk moet het wel voor Israel zijn dat Europa minus Tsjechie zich zo van haar afkeerde. Europa heeft genoeg van de onophoudelijke Israelische pogingen het vredesproces te traineren en door te gaan met de bouw van nederzettingen.

Aan Palestijnse kant heerst een overwinningsroes, een vriendin van mij in Jeruzalem vertelde dat ze het gevoel heeft haar trots te hebben herwonnen en weer hoop koestert. Na bijna 65 jaar doet Palestina herintrede in de wereld. De VN en de internationale gemeenschap hebben al die jaren de beloften niet waargemaakt van een eigen land voor de Palestijnen: dit is een kleine genoegdoening. Die smaakt naar meer. En een eigen staat is dichterbij gekomen.

Israel daarentegen krijgt voor de tweede maal binnen een maand, terwijl het decennia lang militair en diplomatiek de overhand heeft gehad op de Palestijnen, niet voor elkaar wat het wilde. Een Gaza-oorlog om Hamas kopje kleiner te maken faalde eerder en liep juist uit op een versterkte positie van deze partij. Deze dubbele nederlaag interpreteren de Palestijnen dan ook als verzwakking van de vijand.

Ik ben benieuwd hoe het verder gaat met de symboliek. De Palestijnse Autoriteit kan nu haar naam veranderen in regering. De EU als grootste geldschieter, en Israel, keurden gebruik van ‘Palestijnse regering’ nooit goed, omdat zij meenden dat dat erkenning van het land Palestina inhield.

Welnu, de introductie van Palestina betekent ook dat de Nederlandse Vertegenwoordiging bij de Palestijnse Autoriteit in Ramallah voortaan niet meer zo zal heten, maar: bij Palestina. Dat wordt even wennen, ook voor Timmermans, die er de verre baas van is.