Sancties, nu

Een snelle blik op de geschiedenis leert dat het westen het kan. De hele reeks sancties, van strafmaatregelen, boycot, tot bombardementen tegen Libie. Dat was voordat de VS en Europa de kolonel weer in het hart sloten in 2003. Lange tijd was de olie export en westerse import van het land een rem op ruzie, maar vanaf de jaren tachtig ging het goed mis in de Westers-Libische relaties en werd van beide kanten geen maatregel gespaard.

Terugtrekken diplomaten. In 1979 door de Amerikaanse regering nadat de Amerikaanse ambassade in Tripoli in brand was gestoken.

Verbreken van betrekkingen. In 1981 toen de Amerikaanse regering van Ronald Reagan de Libische leider beschuldigde van een komplot om hem te vermoorden.

Amerikaanse straaljagers in gevecht met Libische vliegtuigen in 1981 toen de voormalige acteur en de kolonel hun toon steeds hoger lieten oplopen.

Volledige stopzetting handel. In 1981 door de Amerikaanse regering Reagan.

Verbreken van betrekkingen. In 1984 door Groot Brittanie nadat in Londen vanuit de Libische ambassade was geschoten op een menigte anti-Khadaffi demonstranten, waarbij een Britse agente werd gedood.

Bombardement Tripoli in 1986. Khadaffi werd ervan verdacht de hand te hebben gehad in een terroristische aanval op een Duitse discotheek, waarbij drie mensen werden gedood.

Internationale sancties en boycot tegen Libie in 1992. Dat was als straf voor de deelname van Libie aan een ontploffing van een vliegtuig boven het Schotse Lockerbie, waarbij 289 mensen werden gedood. Khadaffi weigerde in eerste instantie de verdachten uit te leveren.

Als de Verenigde Staten en Europa het nodig vonden, konden ze besluiten tot snelle acties tegen Libie. Leidraad daarbij was het lot van eigen burgers en de olie- en westerse staatsbelangen. Daarvoor schuwden we elders in de regio een regime change niet (Irak, Afghanistan). Nu staat er wat anders op het spel: het lot van het Libische volk. Er zijn inmiddels al veel meer Libische doden gevallen dan het westen destijds nodig achtte om op te treden voor eigen burgers. Misschien ben ik naief, maar ik blijf me altijd afvragen waarom sommige volkeren meer waard zijn dan andere.

Kolonel Khadaffi zal vechten tot de dood er op volgt en daarbij zoveel mogelijk mensen met zich meesleuren. Daarom is het nu weer tijd voor sancties en ingrijpen. Yes we must.