In het westen menen we dat we het recht hebben om te beledigen én het recht hebben die anderen meteen voor te schrijven dat zij zich niet beledigd mogen voelen. En we lijken oprecht verbaasd als het niet zo gaat volgens deze door ons gedicteerde spelregels. Laat ik voorop stellen het geweld van sommige moslims tegen vertoning van de nieuwe anti-islam film volstrekt af te keuren. Maar ik verbaas mij ook weer over de NLse reacties die vragen om sympathie met de filmmaker en kan de woede en het demonstreren annex schoenengooien begrijpen.
Verschillende argumenten worden geconstrueerd om die Arabische woede als primitief af te doen: ineens gaan we het hebben over de kwaliteit van een film die emoties moet oproepen en dat ook doet. Hij is zo slecht, een slapstick, B-acteurs, het kostte maar 5 miljoen om het te laten maken, waar winden die moslims zich dan nog over op? Alsof de boodschap er niet meer toe doet.
Humor. Jawel, het zou de moslims (in het algemeen blijkbaar) ontbreken aan humor. Deze veralgemenisering is het niet waard om te weerleggen. Ik voor mij kan uit ervaring hand on my heart verklaren dat ik in het Midden-Oosten veel harder heb moeten lachen om Arabische grappen en grollen dan in het verzuurde NL waar de ego’s groot zijn, de tenen lang en het navelstaren grenzeloos.
En deze: wij gebruiken het recht van vrijheid van meningsuiting, die onbegrensd is en zelfs als die respectloos is, gerespecteerd dient te worden. Volledig voorbij gaan aan gevoeligheden ven gelovigen, islambashen is nog steeds hip. Gemakshalve wordt wel vergeten dat de niet aflatende stroom provocaties altijd komt uit de landen die de rijkste en machtigste zijn in de wereld. De film is vernederend voor inwoners van landen die er toch al veel beroerder aan toe zijn dan wij en veelal door ons toedoen. Geloof is daar troost, houvast en betekent identiteit. Kunnen wij ons niet meer voorstellen. Maar pas als je als gelijken in de boksring staat, hoeft niemand zich in te houden.
Oppervlakkige zielen willen alleen zien wat ze zien: fanatieke bloeddorstige gelovigen. Maar wie dieper kijkt ziet het oud zeer: de jarenlange uitbuiting van westerse landen op zoek naar oa olie, waarbij dictators werden gesteund, bevolkingen genegeerd, mensenrechten geschonden met ons medeweten. De pro-Israel houding van het westen. Ik had wel het gevoel dat er de laatste tijd sprake was van genoegdoening na vooral het westerse ingrijpen in Libie, dat maakte een deel van de ongelukkige historische verhouding met landen rond de Middellandse Zee enigszins goed. En natuurlijk zijn er groepen (salafisten voornamelijk) die dit vuurtje af en toe opstoken. Maar als de frustratie er niet was, zou hij ook niet uitbarsten.
Laten wij verstandig zijn. Houd nou op met dit voortdurend getreiter en geloof in haatzaaien. Laat onze regeringen (tenslotte heeft een aantal westerse landen cartoons, films etc geproduceerd) openlijk afstand nemen van deze kolder. De wens uitspreken dat het niet meer gebeurt. Weg met die westerse arrogantie. Youtube heeft het filmpje weggehaald. Kunnen we niet gewoon wat aardiger voor elkaar zijn en wat meer respect betonen? Je gaat je moeder toch ook niet pesten vanwege het kruisje boven haar bed?
En luister naar documentairemaker Danny Schechter die geinterviewd werd op al Jazeera: ‘Dit is een provocatie. Het is politiek van begin tot het eind. Het heeft niets te maken met vrijheid van meningsuiting, het gaat over propaganda. De VS verkeert niet in een positie de propaganda van anderen te kritiseren waar ze zelf zoveel propaganda de lucht inzendt. De film is haatzaaien, het verspreidt geen informatie, het gaat niet eens over filmmaken, maar is bedoeld als middel om oorlog te maken.”
Goed gezegd Tineke!
Precies!
Gek, andere ‘uitgebuite’ volkeren reageren niet zo.
Misschien tijd om zelf eens iets op te bouwen, zoals Vietnam bijvoorbeeld?
Beste Likoed,
Ik geloof niet dat het westen Vietnam erg gepest heeft met het boeddhisme, om maar wat te noemen.
Verder vind ik dat juist vertegenwoordigers van het jodendom het wel eens op zou kunnen nemen voor een belaagd geloof, dat nota bene gebaseerd is op de Thora. Als er een religie is dat heeft geleden onder onderdrukking, belediging en verdachtmaking, dan is het wel het judaisme. Vanuit het westen waait een erg intolerante anti-religieuze wind, die ook andere geloven kan raken, bijvoorbeeld tav jongensbesnijdenissen en ritueel slachten.
hartelijke groet,
tineke
Wij zien niet in dat een geloof ‘belaagd’ wordt door een onnozel filmpje van een particulier.
Wat dat betreft is de Jodenhaat die door Arabische staten officieel verspreid wordt, heel wat ernstiger.
Bijvoorbeeld: http://likud.nl/2012/09/iran-joden-willen-wereld-homoseksueel-maken/
Ik ben bang dat erg veel mensen op deze aardbol zich inmiddels een mening hebben gevormd over het onnozele filmpje, inclusief regeringsleiders die zich erover uitspreken. Uw link laat ik bij wijze van curiosum staan.
groet,
tineke
Beste Likoed,
We gaan geen appels met peren vergelijken.
Dat andere geloven het niet met u eens zijn, bewijst de gezamenlijke christelijke-islamitische verklaring in Frankrijk, die oproept tot wederzijds respect en tolerantie (zie mijn blog van 20 september).
groet
tineke
Een oprechte stukje Tineke..
Ik ben zelf moslim en weet dat er gelukkig ook Westerse zijn die een beetje respect hebben voor andermans religie. Wij geloven in alle profeten. Met de profeet Mohammed(vzmh) als laatste profeet die gestuurd is om ons te waarschuwen voor onrechtvaardigheid en als genade voor de wereld. Als er iets is wat ik op deze wereld haat is het wel onrechtvaardigheid. Sterke die misbruik maken van zwakkeren en hier op aarde ermee wegkomen. Weet dat voor ieder de dood op vastgestelde tijd is gereserveerd..wat dan als Allah ineens welbestaat?Heb respect voor een ander.. Hou je bezig met jezelf, verbeter je slechte eigenschappen en druk vooroordelen over een ander de grond in want. Jezelf constant verbeteren tot goed persoon neemt al heel veel tijd in beslag.
Dat lijkt me idd een wijze les Hafida, eens een keer de balk in eigen oog zien in plaats van de splinter in die van de ander.
groet,
tineke
Hoewel ik het roerend eens ben met uw betoog over het in acht nemen van religieuze gevoeligheden, denk ik toch dat u het pijnpunt aan westerse kant mist.
Veel van die fundamentalistische vrijemeningsuiters zouden denk ik helemaal niet zo’n probleem hebben met het principe dat je religieuze gevoeligheden ontziet, zolang er naast dat principe maar een tweede principe staat dat daaraan paal en perk stelt.
Mij lijkt er op dit moment voor dat tweede principe geen duidelijk antwoord te bestaan. Er zijn wel duidelijke antwoorden mogelijk op de vraag: hoe ver mag ik gaan als ik weet dat wat ik zeg beledigend overkomt? Maar het omgekeerde moet dan ook kunnen: hoe ver mag ik gaan met mijzelf beledigd voelen en daaraan uiting geven als ik weet dat de ander zich daardoor beperkt gaat voelen?
Ik denk dat veel van die fundamentalistische vrijemeningsuiters helemaal niet zo fundamentalistisch zijn, maar bij gebrek aan een antwoord op vraag 2 denkne: als we nu toegeven, hebben we straks geen poot meer om op te staan.
Daar hebben ze een punt mee: die poot is er ook niet.
Off topic: dat intypen van lettercombinaties om je reactie geplaatst te krijgen gaat te vaak mis (en ik kan 4 alfabetten lezen 🙂
Beste Richard,
Bedankt voor je reactie en fijn dat je het met me eens bent 🙂 Ik begrijp alleen je punt niet zo, wat bedoel je precies dan met paal en perk stellen aan religieuze gevoeligheden? Laster, smaad en belediging legt de wet niet precies vast. Het lijkt mij dat als we een fatsoenlijke maatschappij zijn, we ons best zelf kunnen beheersen, net als in het dagelijks verkeer met je naasten. Je beledigt ook niet je buurman, al kan dat op honderd manieren die niet stuk voor stuk zijn verankerd in de wet.
Dat is precies het punt van mijn verhaal: wees gewoon wat terughoudender.
groet
tineke
ja dat gedoetje met die combi’s is horrendous, maar anders word ik sufgespamd ;-(
Wat ik bedoel is dit: als het goed is, functioneren principes altijd met zijn tweeën. De één stelt paal en perk aan de ander, de ander aan de één. Gecompliceerder kan ook, maar met minder -één principe dus- gaat het fout.
Dat geldt altijd en overal. Zoals een jurist het me ooit uitlegde: ‘Het is een goed principe dat mensen elkaar niet in de buik mogen snijden, maar u heeft straks een probleem als uw blindedarm eruit moet wanneer iedereen zich daar altijd aan houdt.’
In de discussie tussen ‘vrije meningsuiting’ en ‘belediging’ is er volgens mij sprake van een onevenwichtigheid.
Op de vraag ‘mag iemand vrij zijn mening uiten?’ zijn een heleboel antwoorden te geven en die worden ook daadwerkelijk gegeven. Maar niemand geeft een antwoord op de vraag ‘mag iemand zich beledigd voelen?’ Waarschijnlijk om dat dat op het eerste gezicht een rare vraag lijkt.
Het is -met andere woorden- heel prima als je je uitingsvrijheid inperkt om te voorkomen dat een ander zich beledigd voelt, maar een dergelijke houding veronderstelt dat de ander bereid is zijn beledigd-zijn in te perken om te voorkomen dat de ander zich van zijn vrijheid beroofd voelt.
De discussie gaat nu alleen over het eerste, niet over het tweede.
Beste Richard,
Ik vind het een interessante kijk op deze discussie. Maar ik voorzie wel problemen, want hoe meet je de redelijkheid van iemands zich beledigd voelen? Er zijn mensen met enorme lange tenen…Dat wordt lastig in de wet vastleggen. Waar het in dit debat omgaat is bovendien dat de belediging een hele groep, namelijk gelovigen geldt en daarom ligt vast dat zij ook recht hebben op godsdienstuiting en tolerantie. Dus in die zin is het tweede deel van het debat vertegenwoordigd.
groet
tineke
Volgens mij is die onmeetbaarheid van het zich beledigd voelen nu juist een stukje van het probleem, dat zorgt ervoor dat je het gevoel van belediging een eindje kunt ‘oprekken’. Vrijheid van godsdienstuiting is daarvoor niet de oplossing, dat is maar één kant van het verhaal. Aan de andere kant staan mensen die verwachten dat ze -bot gezegd- kunnen zeggen wat ze denken en iedere ‘terughoudendheid’ daarin ervaren als een inperking van vrijheden (en niet zomaar de minste).
Hoewel ik zelf groot voorstander ben van een beleefde vorm van terughoudendheid, snap ik het punt van de mensen wel die menen dat dat inperking is. Hoe ver mag die dan gaan?
Gaat dat over hoe je je mening formuleert? Gaat het over de mening die je formuleert?
En groepsbelediging? Ik zie rondom mij heen moslims vooral hun schouders ophalen. Die zijn echt niet massaal beledigd.
Beste Richard,
Ik vind het goed om op deze manier alles open te gooien en een sympathiek uitgangspunt voor discussie. Ik mag hopen dat meer mensen deze nuances daarbij gebruiken.
groet,
tineke
Ik voel me ook beledigd door dat filmpje, wat was dat van slechte makelij. Als Westerling voel ik me dus ook beledigd dat de filmkunst hier zo wordt met de voeten getreed. Maar moet ik daarom nu vlaggen gaan verbranden, ambassades bestormen etc? Respect is iets dat in beide richtingen werkt. Als iemand je kafir noemt moet je niet van versteld staan dat die betreffende “kafir” ook zijn mening zal uiten.
Niels, het siert je dat de beroerde kwaliteit van het filmpje je ook tegen de borst stuit. En ik ben het volstrekt met je eens dat de gewelddadige reacties van sommige moslims absoluut zijn af te keuren, je noemt overigens nog niet eens de ergste: de moorden op de Amerikaanse consul en personeel. Je moet natuurlijk wel bedenken dat het gaat om de uiting van enkelen.
En inderdaad, we zitten in een neergaande spiraal van schelden, bewust kwetsen, kleineren, boos worden, happen, schelden etc. Het zou een goed ding zijn als wij hier in het westen niet voortdurend uit zijn op beledigen (want het is geen onschuldige grappenmakerij meer), en als moslims niet meteen happen en in de hoogste boom klimmen als er een debiele film werd gemaakt. Wat een effect zou het hebben als ze de straat op gingen en elkaar brullend van het lachen om de kwaliteit van het filmpje in de armen vielen.
tineke