Goeie grutten en zijden kaftan


Na al het grote wereldnieuws nu even een huis-tuin- en keukenblogje. Valt het je op dat steeds meer jongeren thuis en in de kroeg waterpijp roken? En dat muntthee tegenwoordig als vast onderdeel op menig menukaart staat? Dat de harembroek straatbeeld is? Dat al Jazeera English op het internet een enorme hit is geworden? En dat allemaal door gebruik van niet moslims?

Zouden ze dit bedoelen met de islamisering van de samenleving? In ieder geval is het multiculturalisme alleen al op straat zichtbaar en lang niet dood, wat ook sommige politici met regelmaat rondbazuinen. Voor wat mijzelf en mijn smaak betreft, een blog is natuurlijk altijd persoonlijk, dat willen de mensen: ik rook niet, vind die harembroeken vooral lijken op een kledingstuk waar een loodzware luier inhangt en munt drink ik hooguit in mijn gitzwarte thee. Maar ik heb gesmuld van mijn favoriete kooktijdschrift Delicious dat deze maand helemaal gewijd is aan recepten uit de Arabische wereld. De eindredactie van het Nederlandse blad spreekt van kaft tot kaft met veel liefde en solidariteit over onze zuiderburen en hun ‘Arabische nazomer’. Zelfs een term als Palestina, wat de meeste politici niet in de mond durven nemen, krijg je tussen de couscous, rozenjam en geitenkaastaart soepeltjes naar binnen gelepeld. Fusion op zijn best. Ik hoop nu maar dat er geen Kamervragen van de PVV over gesteld gaan worden, want de geboorte van het nieuwe land, waarvan het bestaansrecht op 20 september aangevraagd gaat worden bij de VN, kan heel gauw als de dood van de staat Israel worden opgevat.

En een andere nazaat van het multiculturalisme kreeg ik vorige week in huis: Hoda, het eerste glossy magazine in het Nederlands voor Marokkaans-Nederlandse vrouwen. Genoemd naar de ondernemende eigenaresse (en wat ook ‘de juiste weg betekent), geboren in Marokko, getogen in Nederland.

Hoezo zijn moslims humorloos, achterlijk, preuts en altijd recht in de leer? Het blad doet niet onder voor de Marie-Claire met aantrekkelijke foto’s, hippe modereportages, leuke interviews, en is snel geschreven: Ramadan? Jammer dan! Heel even vroeg ik me serieus af hoe zo’n prachtige gekleurde zijden kaftan mij als lange Friezin zou staan. Dat doet multiculti met een mens.

Ik verdenk het multiculturalisme ervan dat het nu vooral via de straat, handel en de media zijn gevreesde aanval op het Holland-gevoel doet.
Bij de Albert Heijn zie ik een wanhopig pak – ik citeer – ‘oerhollandse’ muesli ‘met Zuid-Limburgse bosbessen’, geproduceerd in Amersfoort ‘in het midden van Nederland’. In ‘oerhollandse kleuren’. ‘Goeie grutten. Alles wat je van dichtbij haalt is lekkerder’, ik verzin het niet. Eh? Was muesli niet van oorsprong Zwitsers? Holland gaan het heel moeilijk krijgen de komende tijd.