Ooit wapperden wij met Amnesty International rapporten over de hele wereldbol om schande te spreken van al die mensenrechtenschendingen verder dan ons geveegde stoepje. Nu krijgen wij er mee om de oren. Maar ja, er is dan ook veel veranderd in pakweg een decennium, daar wijdde ik al bijna 140 (whats in a number) posts aan. Confronterend is wel de Nederlandse overtredingen op het gebied van mensenrechten en onze krampachtigheid/navelstaarderij nu te zien is door de ogen van deze internationale gerespecteerde organisatie. Misschien daarom dat het zo weinig aandacht heeft gekregen in de media?
Zo zijn wij te laks in het uitvoeren van sancties tegen discriminatie op de arbeidsmarkt en in het onderwijs, lees ik in het Amnesty International-rapport, dat eind april verscheen. We reageren disproportioneel op religieuze uitlatingen zoals de burqa’a en hoofddoekjes en de bouw van moskeeen. Welke uiteraard vallen onder de vrijheid van meningsuiting.
In het geval van het burqa’a-verbod heeft de overheid niet duidelijk weten te maken wat het gevaar is, evenmin om hoeveel vrouwen het gaat. En als daarbij het argument is dat vrouwen beschermd dienen te worden voor dwang van de familie: ook hiervoor ontbreekt het bewijs. Een voorbeeld van een moslim meisje op een katholieke school in Volendam, wordt aangehaald. Het schoolbestuur verbood ineens hoofddoekjes omdat het in strijd zou zijn met de identiteit en ethos van de school. 1 meisje werd de dupe van de maatregel, zij ging van school en AI noemt die maatregel buiten proportie.
Reden dat het zover heeft kunnen komen in ons land? Bedrijven, besturen, gemeentes luisteren te teveel naar mensen die protesteren tegen godsdienstuitingen. Dat geldt ook bij de bouw van moskeeen, waar (locale) overheden maar al te vaak door protesten van bewoners besluiten plannen te schrappen.
Les van Amnesty: garandeer de vrijheid van godsdienstsuiting, een grondwettelijk recht in Europa. Doet de overheid dat niet, handelt zij niet, dan overtreedt zij daar mee anti-discriminatie wetgeving. Ik mag toch hopen dat een nieuw kabinet deze waarschuwing in zijn oren knoopt. Tijd om weer te wapperen. Tijd misschien om het voorbeeld van de Arabische lente te volgen, die mensenrechtenschendingen als aanleiding had?