Sommige Nederlandse kranten meldden het al eerder deze week, maar ik zag het bericht voor het eerst op een Amerikaanse site, dat zich de afgelopen vijf jaar 117 gevallen van vandalisme van Nederlandse moskeeen hebben voorgedaan. De toegevoegde waarde van het binnenlands nieuws uit het buitenland te laten komen is dat we nu leren dat we er nog erger aan toe zijn dan we al dachten. In de VS deden zich in dezelfde periode slechts 49 incidenten voor.
Het geweld betreft voornamelijk bekladding en bevuiling, maar hier en daar werd ook aanzienlijke materiële schade aangericht.
Bent u al weer van het plafond in uw luie fauteuil neergedaald? Of vindt u cynisch dat het tjonge jonge normaal is geworden? Sorry, ik vind het redelijk shocking. Temeer daar het op een rijtje zetten van incidenten leert dat er de afgelopen vijf jaar elke twee weken een moskee doelwit van haatzaaierij was. Maar wat mij nog veel meer dwars zit is dit: waar is de reactie van de regering? Slechts 20 gevallen werden opgelost, gaan we iets doen om de rest uit te zoeken? Moet de Nederlandse moslim geen hart onder de riem worden gestoken? En last but not least, moeten we geen vergelijking maken met het verleden, om luid duidelijk te maken dat we dit toen niet wilden tolereren in ons land, maar nu ook niet?
Wegkijken bij onrecht en misdaden is misschien nog wel het allerergste zei CIDI-directeur Ronny Naftaniel, met wie ik het zelden eens ben, gisteren nog. op het NOS-journaal. Het ging over antisemitisme en het niet actief verzetten van de meerderheid der Nederlanders tegen het wegvoeren van de joden in WOII. Wegkijken. Een Hollandse traditie? Vanaf het puntje van mijn fauteuil voor de teevee heb ik het CIDI op dat moment hardop en hartgrondig gelijk gegeven. En ik meld me nu al vast aan om de straat op te gaan. Samen met Ronny.
www.islamophobia.org: aanbevolen Amerikaanse lectuur die meer over je eigen land vertelt dan je wilt